உள்ளத்தனையது உயர்வு - பாகம் 7
கிருஷ்ணர் : அப்படீன்னு யார் சொன்னது….? பாரதியார், ஒரு ஏழைக்கு எழுத்தறிவித்தால், வரும் சந்ததியினரே பயன் பெறுவர் என்று, தொலைநோக்குப் பார்வையில் சொல்லுகிறார்…. அவரே, தன் வீட்டில் சமைப்பதற்காக வாங்கி வந்த அரிசியை, பசித்து வந்த குருவிகளுக்குப் படைக்கவில்லையா… ஒருவர் கீழே விழுந்தால், பதறிப் போய், கை கொடுத்து தூக்கி விடுவது, தாகமெடுத்தவனுக்கு தண்ணீர் கொடுப்பது, இரண்டு நாள் பட்டினியில் உருக்குலைந்தவனுக்கு பசியாற அமுது படைப்பது…, இவையெல்லாம் தாய்மை குணம்… இதை விட, பக்கத்து வீட்டு மாணவனுக்கு, பாடம் விளங்கவில்லையென்று, பாடத்தை தெளிவாக புரிய வைக்கும் போது…, அது மனித தர்மம் ஆகிறது. இவையெல்லாம் உயர்ந்த குணங்கள். இதில், இது சரி, அது இதை விட மேலானது என்பதெல்லாம் கிடையாது என்று கவனத்தில் கொள்… பிறர் துன்பம் பார்த்து சகிக்க முடியாதவர்கள், சோறும் போடுவார்கள்…, பாதிக்கப்பட்டவனை சிறப்புடன் வாழவும் வைப்பார்கள்…. இன்னும் ஒரு தர்மம் இருக்கிறது. ஒருவனுக்கு ஒரு வேலை தெரியவில்லை என்றால், அதை நாம் செய்து கொடுப்பது, மனிதாபிமானம் தான்…. ஆனால், அதை விட சிறந்த தர்மம் ஒன்று… மேகலா : வேலையைச் செய்து கொடுப்பதை வி